
Dar zachęcania
A mamy różne dary... jeśli kto napomina (zachęca) to w napominaniu (zachęcaniu). (Rz.12,8) Został on wymieniony przez apostoła Pawła w Liście do Rzymian i w naszym starym tłumaczeniu nazwano go darem napominania. W oryginale greckim występuje tu słowo parakleo i oznacza ono dosłownie: zachęcać, dodawać odwagi, pocieszać, pobudzać. Pan Jezus Ducha Świętego nazwał parakletos co znaczy pocieszyciel, wspomożyciel. (Jn 14,16). Nowsze tłumaczenia Nowego Testamentu zastosowały już słowo zachęcać. Dar ten spełnia w Kościele bardzo ważną rolę, bo coraz więcej ludzi oczekuje i potrzebuje zachęty i pocieszenia.
W poprzednich rozważaniach powiedziałem, że są różni Dawcy i różne dary:
Aż do 6 rozdziału Dziejów Apostolskich nic nie czytamy o urzędzie pastora. Funkcjonował tylko urząd Apostoła. Wspólnota chrześcijańska nie była jeszcze zbyt liczna i apostołowie byli w stanie zapewnić jej opiekę. Z czasem jednak, gdy nawracało się coraz więcej ludzi (Dz 2,41: 3000; 4,4: 5000; 5,14: mnóstwo), apostołowie nie byli w stanie zapewnić wszystkim należytej opieki. A diabeł natychmiast wykorzystał ten brak powodując szemranie. I tak jak wspominałem, apostołowie, aby temu zaradzić, powołali 7 diakonów, pomocników. Ale w międzyczasie powstawały dalsze nowe zbory: Samaria – Dz 8,4-8; Damaszek – Dz 9; Joppa - Dz 9,36-38; Antiochia – Dz 11,19-26...
Gdy słyszymy słowo „dary”, natychmiast przychodzą nam na myśl dary Ducha Świętego czyli „charyzmaty”. I dobrze, ale Nowy Testament opisuje także inne dary. Rzadziej się o nich mówi, a to powoduje niedocenienie ich. Chciejmy się więc zapoznać z nimi, aby w końcu omówić wybiórczo niektóre z nich. Ogólnie rzecz biorąc można powiedzieć, że Nowy Testament mówi o różnych dawcach, różnych darach